Wereldwijd is het in de katholieke kerk gebruikelijk om te gaan biechten voordat je een belangrijk sacrament ontvangt, zoals bijvoorbeeld de Eerste Heilige Communie. In Nederland is dit al vele jaren geleden in onbruik geraakt. Echter, in de laatste jaren kwam vanuit sommige ouders de vraag of het mogelijk was dat hun kind zou biechten voor de Eerste Heilige Communie of het vormsel. Zij vonden het belangrijk dat hun kind kennismaakte met de vreugde dat God je fouten en zonden kan vergeven door dit sacrament.
Andere ouders hechtten daar minder waarde aan. Om de kinderen enerzijds de kans te bieden kennis te maken met de biecht op een eenvoudige kinderlijke manier, en anderzijds de anderen die dat niet willen te respecteren, en tegelijk de kinderen een ‘gelijke behandeling’ te geven voer ik met ieder kind een kort persoonlijk gesprekje. Tevoren leg ik aan alle kinderen op een kinderlijke manier uit wat biechten is, en dat ze vrij zijn om te biechten, ofwel om een gewoon kort gesprekje te voeren met mij, bijvoorbeeld over hoe zij de voorbereiding op de communie of vormsel ervaren, of andere dingen of vragen zij mochten hebben over het geloof. Deze keuzevrijheid tussen biechten of een gewoon gesprekje (van buitenaf kun je het verschil niet zien) wordt heel positief ervaren: want in beide gevallen gaat het om persoonlijke aandacht voor de eigen geloofsontwikkeling van het kind.
Pastoor ten Have
