Hoe kunnen we bijdragen aan transformatie, geïnspireerd door Franciscus?

800 jaar geleden lag Franciscus ziek en in hevige pijn in een uit stromatten opgetrokken celletje, omgeven door donkerte en muizen die hem het slapen en bidden onmogelijk maakten. 

In deze donkere periode in zijn leven schreef hij het Zonnelied, de Lofzang van de Schepselen, waarin Franciscus’ diepe geloof in God en zijn grote bewondering voor de schoonheid van de schepping samenkomen. Alles wat Franciscus waarnam, zag hij als voortkomend uit de hand van de Schepper: de mens, de dieren, de bomen en planten, de natuurverschijnselen en zelfs de dood. Daarom zag Franciscus alle schepselen als gelijkwaardig aan elkaar, als zijn broers en zussen.

Lees het Zonnelied hier.