Vrede zij met u allen!
Dierbare broeders en zusters, dit is de eerste groet van de verrezen Christus, de goede herder die zijn leven gaf voor Gods kudde. Ook ik zou willen dat deze vredesgroet doordringt tot in uw hart, tot in uw familie, tot bij iedereen, waar ook ter wereld – tot bij alle volkeren, tot over de hele aarde. Vrede zij met u!
Het is de vrede van de verrezen Christus: ontwapenend en ongewapend, nederig en standvastig. Die vrede komt van God – God die ieder van ons onvoorwaardelijk liefheeft. We horen het nog: die zwakke, maar altijd moedige stem van paus Franciscus die Rome zegende!
Toen de paus Rome zegende, zegende hij de hele wereld – die paasmorgen. Sta mij toe die zegen voort te zetten: God houdt van ons. God houdt van u. Het kwaad zal niet overwinnen! Wij zijn allemaal in Gods hand. Laten we dan zonder angst, hand in hand met God en met elkaar, verdergaan. Wij zijn leerlingen van Christus. Christus gaat ons voor. De wereld heeft zijn licht nodig. De mensheid heeft Hem nodig – als een brug waardoor God ons met zijn liefde kan bereiken.
“Dank u, paus Franciscus!”
Help ons – help elkaar – om bruggen te bouwen: door dialoog, door ontmoeting, door verbondenheid, zodat wij één volk van vrede worden. Dank u, paus Franciscus!
Ik wil ook mijn broeder kardinalen danken die mij gekozen hebben tot opvolger van Petrus – om samen met u op weg te gaan, als één Kerk, steeds op zoek naar vrede en gerechtigheid. Laten wij trouw blijven aan Jezus Christus en zonder angst het evangelie verkondigen, als missionarissen.
Ik ben een zoon van Sint-Augustinus – een augustijn – en hij zei: “Met u ben ik christen, voor u ben ik bisschop.” Zo mogen ook wij samen op weg gaan naar dat vaderland dat God voor ons bereid heeft.
Een bijzonder woord tot de Kerk van Rome! Laten we samen zoeken hoe we een missionaire Kerk kunnen zijn – een Kerk die bruggen bouwt, die in dialoog gaat, die altijd gastvrij is. Zoals dit plein met zijn wijd open armen: allen, werkelijk allen die onze nabijheid, onze liefde, onze aanwezigheid nodig hebben – zij moeten welkom zijn.
“Laten we bidden voor vrede in de wereld.”
En als u het goedvindt, wil ik graag nog een groet brengen – aan allen, maar in het bijzonder aan mijn geliefde bisdom Chiclayo in Peru: een gelovig volk dat zijn bisschop heeft gedragen, het geloof heeft gedeeld, en zoveel heeft gegeven – om een trouwe Kerk van Jezus Christus te blijven.
Aan u allen – broeders en zusters van Rome, van Italië en van de hele wereld – willen wij zeggen: wij willen een synodale Kerk zijn, een Kerk op weg, een Kerk die steeds vrede en liefde zoekt, en die altijd nabij wil zijn – vooral bij wie lijdt.
Laten we daarom samen bidden.
Voor deze nieuwe zending, voor de hele Kerk, voor vrede in de wereld.
En laten we daarvoor een bijzondere genade vragen aan Maria, onze Moeder.
Bron: Nikolaas Sintobin
