“Het is met het koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooit op de aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad ontkiemt en opschiet.”
Marcus 4:26-27
Het koninkrijk van God staat centraal in de boodschap van Jezus, waarvan het evangelie van Marcus het goede nieuws wil brengen. Hier wordt het aangekondigd met een korte gelijkenis: het beeld van het zaad dat, eenmaal in de aarde gezaaid, zijn levenskracht geeft en vrucht draagt.
Maar wat is het koninkrijk van God voor ons in deze tijd? Wat heeft het gemeen met onze persoonlijke en collectieve geschiedenis, waarin we voortdurend zweven tussen verwachtingen en teleurstellingen? Als het al gezaaid is, waarom zien we dan niet de vruchten van vrede, veiligheid en geluk?
“Het is met het koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooit op de aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad ontkiemt en opschiet.”
Deze woorden laten ons het totale vertrouwen zien van Jezus in Gods plan met de mensheid: voor Jezus die naar de aarde is gekomen, is dit Koninkrijk al aanwezig in de wereld, en is de vervulling ervan, al verzekerd. Aan allen die in gemeenschap met Hem en met elkaar leven, vertrouwt Hij de taak toe om de weg te bereiden voor het koninkrijk van God.
Er bestaat geen enkele menselijke inspanning, geen enkele vorm van ascese en versterving, geen enkele studie of intellectueel onderzoek, die je in het koninkrijk van God kan brengen. Het is God zelf die je tegemoetkomt, die zich openbaart met zijn licht of je aanraakt met zijn genade. En er is geen verdienste waarop je je kunt beroepen of waarop je kunt vertrouwen om recht te hebben op zo’n geschenk van God. Het Koninkrijk wordt ons om niet aangeboden.
“Het is met het koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooit op de aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad ontkiemt en opschiet.”
Het zaad zaaien: houd het niet voor jezelf, maar zaai het gul en met vertrouwen. “Dag in dag uit”: het Koninkrijk groeit in stilte, ook in het donker van onze nachten. Elke dag vragen we: “Uw Koninkrijk kome.” Het zaad vereist geen voortdurend controlewerk van de kant van de boer, maar eerder het vermogen om geduldig te wachten, zodat de natuur haar gang kan gaan.
Dit Woord van leven opent ons voor het vertrouwen in de kracht van de liefde, die op haar eigen tijd vrucht draagt. Het leert ons de kunst om geduldig te begeleiden wat vanzelf kan groeien, zonder druk om resultaten te verkrijgen. Henri vertelt: “Een maand voor zijn bruiloft belt onze zoon ons zeer verontrust op om ons te vertellen dat zijn vriendin weer drugs is gaan gebruiken. Hij vraagt om raad. Het is niet eenvoudig een antwoord te geven. We zouden van de situatie kunnen profiteren om hem ervan te overtuigen van een huwelijk af te zien.
Maar dat lijkt ons niet de juiste weg. We stellen voor dat hij eens goed in zijn hart kijkt. Er volgt een lange stilte. Dan zegt hij: ‘Ik denk dat ik haar meer moet liefhebben.’ Niet lang erna trouwen ze. Nadat ze getrouwd zijn, vindt onze zoon een opvangcentrum voor haar, waar ze veertien maanden verblijft. Ze slaagt erin geen drugs meer te gebruiken. Het is een lange weg voor iedereen. Maar de liefde die we proberen te beleven, al is het met tranen, geeft ons de kracht om onze zoon in deze delicate situatie nabij te blijven. We hopen dat onze liefde hem zal helpen van zijn vrouw te blijven houden.”
Door Letizia Magri en het Woord-van-leven-team. Bron: Focolare.