Mgr. Hoogenboom vertelt dat de synodevergaderingen plaats vinden in de ‘Aula Paolo VI’, een grote zaal naast de Sint Pietersbasiliek waar de paus meestal zijn audiënties houdt wanneer deze niet op het Sint Pietersplein zijn. ‘Daar staan nu 40 grote ronde tafels voor de werkgroep-bijeenkomsten. Aan elke tafel is plaats voor 10 deelnemers en een professionele gespreksleider. Iedere morgen en middag moeten de deelnemers inchecken met een QR-code. Zo weet het synodesecretariaat precies hoeveel deelnemers er zijn en wie afwezig is. Meestal zijn er tussen de 345 en 350 personen aanwezig. Als paus Franciscus in de synodezaal is, zit hij met de leden van het secretariaat van de Bisschoppensynode ook aan zo’n ronde tafel’.
‘De algemene vergaderingen van de synode worden door paus Franciscus met gebed geopend en afgesloten. Theologen en andere genodigden houden inleidingen over het aan de orde zijnde onderwerp. Vervolgens leggen deelnemers, mannen en vrouwen, een vaak indrukwekkend getuigenis af dat is gerelateerd aan het onderwerp’, aldus mgr. Hoogenboom.
Onderwerpen en werkwijze
In de werkgroepen wordt vervolgens doorgesproken over het werkdocument, het Instrumentum Laboris, dat bestaat uit twee delen. In deel A staat de vraag centraal “Welke zijn de karakteristieke kenmerken van een synodale kerk?” In deel B zijn de centrale thema’s: Een gemeenschap die iets uitstraalt: hoe kunnen we een vollediger teken en instrument zijn van de eenheid met God en de hele mensheid? Het gaat ook over medeverantwoordelijkheid in de zending: Hoe kunnen we onze gaven en taken beter met elkaar delen in dienst van het Evangelie? En over participatie, bestuur en gezag: welke processen, structuren en instellingen zijn nodig in een missionaire synodale Kerk?
‘In de werkgroepen wordt een groot deel van het werk van de Bisschoppensynode gedaan in de vorm van een ‘gesprek in de Geest’,’ legt mgr. Hoogenboom uit. ‘Die geestelijke houding die van alle synodedeelnemers wordt verwacht, wordt gekenmerkt door het zich openstellen voor de zeven gaven van de Heilige Geest. Daarom bidden we ook iedere dag het gebed “Adsumus” (“Wij staan voor u Heilige Geest”). Er is een gedeeld besef onder de synodedeelnemers dat we de bijstand van de Heilige Geest heel hard nodig hebben om de tekenen van onze tijd in de Kerk en de wereld te verstaan en om de valkuilen van hardhorendheid, vruchteloze discussies en het alleen maar zoeken van het eigen gelijk te vermijden’.
Drie tafels
De tafel met de werkgroep is belangrijk maar daarnaast voltrekt de synode zich aan nog twee andere tafels zegt mgr. Hoogenboom: ‘De eerste en allerbelangrijkste tafel is de tafel van de Heer. Dit jaar precies 20 jaar geleden schreef de H. Johannes Paulus II in zijn encycliek over de Eucharistie: “De Kerk leeft van de Eucharistie. Deze waarheid drukt niet alleen een dagelijkse geloofservaring uit, maar bevat beknopt de kern van het mysterie van de Kerk.” (Encycliek Ecclesia de Eucharistia, nr. 1) Als er iets is waarover alle synodedeelnemers het volkomen eens zijn is dat de Kerk leeft van de Eucharistie.
De tweede tafel is die van de genoemde werkgroepen. Inmiddels heb ik deelgenomen aan drie werkgroepen en telkens was de samenstelling weer anders en zat ik dus met andere mensen aan tafel. Het is wonderlijk hoe snel je met elkaar vertrouwd raakt. Ik merk ook duidelijk de sfeer van vertrouwen. Het gebeurt nogal eens dat mensen heel persoonlijke ervaringen delen.’
Halverwege de synode zit de hulpbisschop aan tafel met twee Chinese bisschoppen, een Indonesische bisschop, een Engelse bisschop, een vertegenwoordiger van de rooms-katholieke gemeenschap van Aboriginals in Australië (een gehuwde man en vader van vijf kinderen), een bisschop uit de Verenigde Staten, een moeder van drie kinderen uit Papua Nieuw-Guinea die zeer actief is in haar parochie, een bisschop uit Ethiopië, een generale overste van een religieuze orde en een vertegenwoordiger van de Methodist Church.
Luisteren met aandacht