Dirigent en organist van het Martinuskoor
Eind mei 2023 kwam Ben na een kort ziekbed te overlijden. Ook voor het Martinuskoor Twello was dat een schokkende gebeurtenis. Hij werd ziek en kreeg al snel de diagnose dat er geen behandeling meer mogelijk was. Hij bracht het op om zich daarbij neer te leggen. “Ik heb een mooi leven gehad.” Hij gaf zijn bescheiden wensen voor zijn uitvaart en hoopte dat het Martinuskoor door zou gaan. Zijn werkzame leven heeft hij in het onderwijs doorgebracht. Begonnen op de Kleine Wereld en later de Martinus school, waar hij later schoolhoofd werd, tot aan zijn pensionering.
Ben werd in ’80 lid van het koor en door ontwikkelingen binnen het koor nam hij enkele jaren later tijdelijk de functie van dirigent / organist waar. En na enige tijd werd hij ook officieel aangesteld. In de ongeveer 40 jaar tot nu is er veel gebeurd in het koor. En op een vanzelfsprekende manier heeft Ben zijn rol als toegewijde dirigent / organist ingevuld. Maar hij bleef ook (gewoon) lid van het koor. En nog veel meer. Hij was ook het manusje van alles en de regelaar. Stoelen klaarzetten voor de repetities, fotokopiëren van gezangen, zangbundels halen en brengen. En zo kon hij uren zitten te vernikkelen in een koude kerk om de orgelstemmer te helpen door zo nu en dan de juiste toon aan te slaan; dienstbaarheid. Hij had een belangrijk aandeel in de jaarlijkse kerstuitvoering., etc. Zijn fiets stond als eerste bij de kerk en ging als laatste op huis aan.
Bij zijn 40 jarig jubileum heeft hij de St. Gregorius-speld ontvangen.
Hij beschouwde het koor ook als een club mensen die graag met elkaar omgaan. Hij kon genieten van de feestavonden. En tijdens de repetitie had hij vaak een anekdote, of grap die hij met humor vertelde. Hij vond wat van kerk en samenleving, soms kritisch ook naar ontwikkelingen binnen de kerk, maar hij voegde zich altijd weer en kon daardoor positief blijven in zijn beleving en optreden.
Voor zijn uitvaart koos hij enkele eenvoudige gezangen, want hij wilde het voor het koor niet al te moeilijk maken. Dat gold ook voor de missen die hij componeerde: eenvoudig, goed zingbaar en muzikaal. De 2 missen waren de “Martinus”-mis . en de “ Mis van het dagelijkse Brood “. Ben heeft voor het koor en de Martinus-parochie een moeilijk te vervangen betekenis gehad.
We zijn hem dankbaar hiervoor.
Voor de koorleden waren de laatste weken van Ben een trieste periode en moeilijk te vatten hoe het zo kon lopen. Het is heel treurig, maar ………. Het Martinuskoor gaat door.
