Voor mensen die financieel in de knel zijn geraakt is kleding extra belangrijk. Niemand wil dat een ander aan je outfit kan zien dat je geld tekort komt. Je wil al helemaal niet dat je kinderen niet naar gymles durven, omdat er gaten in hun ondergoed zit.
Sinds 2011 is de Kledingbank in Apeldoorn een plek waar niet alleen de kleding, maar ook de ontmoeting belangrijk is. In de loop der jaren is het een plek geworden voor zowel de mensen die kleding komen uitzoeken als degenen die het komen brengen en behoefte hebben aan contact.
Jaarlijks komen ruim 5.000 gasten, waarvan een derde kinderen, naar de Kledingbank. Daarnaast zijn er mensen die via instanties een afspraak maken buiten de openingstijden. Ook komen vele mensen hun kleding en linnengoed brengen om die een nieuwe bestemming te geven. Mensen die kleding brengen van hun overleden dierbaren, krijgen ook de ruimte en aandacht om hun verhaal te vertellen bij een kopje koffie.
Veertig vrijwilligers en leerlingen die hun maatschappelijke stage doen, werken wekelijks intensief aan het sorteren en strijken van kleding. De kleding die van goede kwaliteit is, hangen ze net als in de winkels in rekken op, zodat de gasten rustig kunnen uitzoeken wat bij hen past.
Sant’Egidio is voor de financiering van haar activiteiten voor een groot deel aangewezen op de giften van sympathisanten. IBAN: NL43 INGB 0006 7119 37 Bedankt voor u gift!
In de Kledingbank is nu ook een boekenbank voor het uitzoeken van boeken.
Meer informatie over de kledingbank vind u hier: Kledingbank – Sant’Egidio (santegidio.nl)
En hier wat extra informatie over Noodhulp, met een opsomming van de fondsen en giften die maken dat wij nog beter kunnen helpen.
De stichting heeft ten doel de behoeftigen en noodlijdenden bij te staan op materieel, cultureel, sociaal, humaan en gezondheidsvlak, dit zowel in Nederland, in het bijzonder in de regio Apeldoorn als in het buitenland, en het verrichten van al wat hiermee verband houdt of daartoe bevorderlijk kan zijn. De stichting zal dit doel trachten te verwezenlijken in de geest van vriendschap en solidariteit tussen de volkeren en tussen armen en rijken zoals die door de Gemeenschap van Sant’Egidio wordt beleefd.
Kenmerkend voor de werkwijze van de Stichting Sant’Egidio Apeldoorn is het samengaan van gebed en inzet, en vooral de onbezoldigde inzet van vrijwilligers, verbonden aan de wereldwijde Gemeenschap van Sant’Egidio: gratis warme maaltijden voor daklozen en noodlijdenden aan de Franciscustafel, naschoolse begeleiding van kinderen en jongeren, ondersteuning van ouderen in kansarme stadswijken en ondersteuning van vluchtelingen op het vlak van taalschool en opvang.
De stichting zal de komende jaren haar activiteiten in Apeldoorn uitbreiden door groei te bevorderen van de activiteiten (nieuwe activiteiten opstarten en via bestaande activiteiten meer noodlijdenden bereiken) en van het aantal vrijwilligers betrokken bij de activiteiten.
.
Voor mensen die financieel in de knel zijn geraakt is kleding extra belangrijk. Niemand wil dat een ander aan je outfit kan zien dat je geld tekort komt. Je wil al helemaal niet dat je kinderen niet naar gymles durven, omdat er gaten in hun ondergoed zit.
Sinds 2011 is de Kledingbank in Apeldoorn een plek waar niet alleen de kleding, maar ook de ontmoeting belangrijk is. In de loop der jaren is het een plek geworden voor zowel de mensen die kleding komen uitzoeken als degenen die het komen brengen en behoefte hebben aan contact.
Jaarlijks komen ruim 5.000 gasten, waarvan een derde kinderen, naar de Kledingbank. Daarnaast zijn er mensen die via instanties een afspraak maken buiten de openingstijden. Ook komen vele mensen hun kleding en linnengoed brengen om die een nieuwe bestemming te geven. Mensen die kleding brengen van hun overleden dierbaren, krijgen ook de ruimte en aandacht om hun verhaal te vertellen bij een kopje koffie.
Veertig vrijwilligers en leerlingen die hun maatschappelijke stage doen, werken wekelijks intensief aan het sorteren en strijken van kleding. De kleding die van goede kwaliteit is, hangen ze net als in de winkels in rekken op, zodat de gasten rustig kunnen uitzoeken wat bij hen past.
In de Kledingbank is nu ook een boekenbank voor het uitzoeken van boeken.
De Franciscustafel is het dak- en thuislozenrestaurant van Sant’Egidio, een gastvrije plek waar wekelijks zo’n 50 mensen genieten van een lekkere warme driegangenmaaltijd.
Maar mensen krijgen meer dan alleen een maaltijd. De Franciscustafel is in de eerste plaats een plek waar mensen hun waardigheid terugvinden en waar vriendschap en nabijheid centraal staan. Daarom bedienen vrijwilligers de gasten aan tafel en heerst er een familiale sfeer. De gasten zijn er welkom en gekend en er is gelegenheid om je verhaal te delen met anderen.
Door deze ontmoetingen ontstaat een basis voor vriendschap die levens kan veranderen. Wekelijks is er een ploeg enthousiaste vrijwilligers om dat mogelijk te maken. Mensen die dit werk al jarenlang met veel plezier en trouw doen, maar ook veel nieuwe vrijwilligers. Met Kerstmis is er een speciaal kerstdiner, om zo familie te zijn voor hen voor wie familie soms ver weg is. Tijdens deze feestelijke maaltijd ontvangen de gasten een mooi ingepakt kerstgeschenk.
.
Wekelijks gaan vrijwilligers van Sant’Egidio er op uit met maaltijd soep, pakketjes met brood, fruit, iets lekkers en wat te drinken. Mettertijd hebben ze een band opgebouwd met de mensen die ze wekelijks ontmoeten. Het gaat om mannen en vrouwen die op straat, letterlijk, over het hoofd gezien worden. Er zijn vrienden die verder geen contacten hebben, die blij zijn om even onder de mensen te zijn. Maar er zijn ook mensen voor wie de soep en het voedselpakketjes broodnodig zijn. Er zijn mensen met een huis en soms ook met partner en familie. Maar er is niemand die niet íets nodig heeft. Of het nu brood is of aandacht.
Sommigen van onze vrienden zijn lichtgeraakt en opvliegend. Soms zijn ze ook kwaad op ons en weten we niet goed waarom. Of we zeggen iets dat verkeerd valt. Maar we zijn niet op straat om dankbaarheid te ontvangen. We zijn daar omdat we denken dat onze aanwezigheid iets betekent. We maken vriendschappen en blijven dus staan, ook wanneer de relatie hobbelig verloopt. Dat is hoe Sant’Egidio vriendschap ziet; trouw blijven in de ontmoeting. Want we hebben het allemaal nodig om aangesproken en gezien te worden.
Zwerfjongeren? Die zie ik nooit, zal je wellicht denken. Waar zijn ze dan en hoe komen ze op straat terecht? Er zijn er heel wat, en het komt echt niet alleen doordat ze weglopen van huis of een verslaving hebben. Jongeren belanden ook op straat door bijvoorbeeld het overlijden van hun ouders, beëindiging van jeugdzorg, of door financiële problemen als gevolg van de ‘kostendelersnorm’: hoe meer mensen bij elkaar in een huis wonen, hoe lager de bijstandsuitkering. Veel dakloze jongeren slapen niet letterlijk op straat, maar zwerven tussen het logeerbed van de een en de slaapbank van de ander.
In Apeldoorn zijn er meer dan honderd zwerfjongeren. Voor hen organiseert Sant’Egidio maandelijks een maaltijd, waarbij de jongeren zelf koken en gezamenlijk de maaltijd gebruiken in huiselijke sfeer. De jongeren worden hier niet weggekeken, maar hartelijk ontvangen. Ze ervaren dat ze hier wel gezien worden en welkom zijn.
Met Kerstmis is er de jaarlijkse pizzaparty voor jongeren zonder vaste woon- en verblijfplaats. Samen met verschillende organisatie zoals Stimenz en De Herberg komen de jongeren naar De Herberg om te genieten van het samenzijn en van de pizza’s die Viva La Pizza elk jaar weer gratis bakt in de houtgestookte pizzaovens. De avond wordt afgesloten met een kerstgeschenk.
Kinderen in de stad leren waar het eten vandaan komt en welke insecten er leven, waar kan dat beter dan in hun eigen tuintje, samen met ouderen die er alles van weten.
Elke vrijdagmiddag gaan zo’n vijftien kinderen van de bassischool in Apeldoorn de Generatietuin in. Ze werken enthousiast in hun eigen tuintje. Ze spitten, harken, zaaien, planten, wieden onkruid, geven water als dat nodig is en verwonderen zich over hoe alles groeit en bloeit en over alle beestjes die in de tuin rondkruipen of vliegen.
Met kaarten van IVN ontdekken zij welke hommel daar op de zonnebloem zit, of welke vlinder daar vliegt. Ze hebben vlinderhuisjes gemaakt van melkpakken. De kinderen hebben ze mooi beplakt met bloemen en blaadjes en opgehangen aan het hek. Nu maar wachten tot de vlinders er hun intrek zullen nemen. De kinderen leren op speelse wijze respect voor de natuur. Zij leren de vreugde van het oogsten en het samen delen met elkaar. Dat zijn mooie ervaringen die zij niet snel zullen vergeten.
De ouderen ervaren veel vreugde in het samenzijn met de kinderen en hun enthousiasme. En ze zijn trots op de kennis die ze aan de kinderen kunnen overdragen.
